Arte Povera İtalyan sanat eleştirmeni ve küratör, Germano Celant tarafından 1967 yılında kullanılmaya başlanan bir terim. Onun öncü metinleri ve bir dizi önemli sergiler genç İtalyan sanatçı Turin, Milan, Cenova ve Roma dayalı bir dizi için bir kolektif kimlik sağladı. Bu şehirlerde kentsel kültürel faaliyet acil savaş sonrası yıllarda siyasi ve ekonomik istikrarsızlık bir kaos içine çökmüş İtalyan ekonomik mucizesi olarak ağ üzerinden Arte Povera ortaya çıktı. Adı, kelimenin tam anlamıyla 'yoksul sanat' demektir ama kelime yoksulların hareketin imza ötesinde yarı kıymetli geleneksel olanlar petrol boya tuval, bronz veya oyulmuş mermer malzeme geniş bir yelpazede keşfi anlamına gelir. Arte Povera bu nedenle yoksul bir sanat değil, ancak bağlı yapılan bir sanat içinde herhangi bir teorik temel malzeme ve işlemlerin doğru tam bir açıklık lehine reddedildi bir laboratuar durumu gösterir. Önde gelen sanatçı Giovanni Anselmo, Alighiero Boetti, Pier Paolo Calzolari, Luciano Fabro, Piero Gilardi, Jannis Kounellis, Mario Merz, Marisa Merz, Giulio Paolini, Pino Pascali, Giuseppe Penone, Michelangelo Pistoletto, Emilio Prini ve Gilberto Zorio vardı. Altın Çağ hareketi 1967-1972, nüfuzunu ama daha sonra vardı sanat kalıcı. Ayrıca İtalyan katkı kavramsal sanat olarak görülebilir.