มูลค่าของพันธบัตรเมื่อถึงวันครบกำหนดจ่ายเงิน โดยแบบอย่างแล้วจะเป็นราคาที่ตราไว้หรือมูลค่าของทรัพย์สิน(หรือบริษัททั้งหมด)ในวันตีราคาในอนาคตที่ระบุไว้ ปกติจะใช้สูตรของเงินบำเหน็จ ตัวอย่างเช่นสมมุตว่าเราทำนายกระแสเงินสดตลอดสิบปี เราสมมุติว่าปีที่สิบเอ็ดและปีต่อไปจะไม่มีการเติบโตอีก(ยกเว้นเงินเฟ้อ) หากการทำนายกระแสเงินสดในปีที่สิบเอ็ดเป็น 100 อัตราส่วนลดของบริษัทเป็น 12% และเงินเฟ้อคาดหมายเป็น 2% เราใช้สูตร V10 = CF11/ (อัตราส่วนลด-เงินเฟ้อ) ดังนั้นมูลค่าจะเป็น 100/(0.12-0.02) เท่ากับ 1,000 กระแสเงินสดนี้จำเป็นต้องนำกลับมาเป็นมูลค่าปัจจุบันโดยการใช้สูตร 1000/(1.12)10 ซึ่งเท่ากับ 321.97 หมายเหตุความสำคัญของสมมติฐานเงินเฟ้อ