แบบของการวิจารณ์ ซึ่งเกี่ยวข้องกับการค้นพบ ตระหนักถึง และเข้าใจตัว — และ unspoken และนัย – สมมติฐาน แนวคิด และกรอบของรูปแบบทางวัฒนธรรมเช่นงานศิลปะ ครั้งแรก โดยนักปราชญ์ฝรั่งเศส Jacques Derrida ในทศวรรษ 1970, deconstruction ยืนยันว่า มีความไม่หนึ่งเดียว intrinsic หมาย ในการทำงาน แต่ค่อนข้างมาก และมักจะสามารถขัดแย้งกัน Derrida ในของสมุด Vérité ลาน้ำ peinture (1978) เขาใช้ตัวอย่างของวินเซนต์ตู้เซฟของวาดภาพรองเท้าเก่ากับ Laces โต้เถียงว่า เราไม่สามารถแน่ใจรองเท้าจะแสดงในงาน การวิเคราะห์ภาพแบบคอนกรีตยาก Assertions Derrida เนื่องจากของในทศวรรษ 1970 แนวคิดของ deconstruction มีอิทธิพลต่อพลังอำนาจเหนือหลายนักเขียนและศิลปินเชิงแนวคิด