Derrida โต้เถียงว่า วาทกรรม ideological เพาะอาศัยภาพลวงตาที่เลื่อนลอยของแบบ transcendental signified - มี referent ultimate หัวใจของระบบ signifying ที่ถูก portrayed เป็น 'แบบสัมบูรณ์ และอย่างต่ำ' มั่นคง เวลา และโปร่ง ใส - เหมือนอิสระของ และ ก่อนที่ระบบ งาน