Harmonia naśladowcza; wyraz dźwiękonaśladowczy; użycie słów w celu naśladowania dźwięków które wydają. W języku polskim (i nie tylko) onomatopeja jest rdzeniem wielu wyrazów, również czasowników i rzeczowników (np. buczeć, buczenie, szumieć, szum). Dobrym przykładem jest "Lokomotywa" Juliana Tuwima:

(...)

I dudni, i stuka, łomocze i pędzi,

A dokąd? A dokąd? A dokąd? Na wprost!

(...)

Do taktu turkoce i puka, i stuka to:

Tak to to, tak to to, tak to to, tak to to.

Słowa użyte w wierszu i ich układ mają w założeniu odzwierciedlać dźwięki wydawane przez rozpędzony pociąg.