Term toegepast op bijzonder zuivere vorm van classicisme dat uit ongeveer 1750 voortgekomen na ontdekking van de Romeinse ruïnes van Pompeii en publicatie 1764 van zeer invloedrijke geschiedenis van oude kunst door Duits geleerde Winckelmann. In Groot-Brittannië gevonden in schilderijen door Reynolds, westen en Barry en in beeldhouwkunst en vooral illustraties aan Homer's Odyssey, van Flaxman. Belangrijk in het platform, met name in Schotland (Alexander 'Griekse' Thomson) maar ook bijvoorbeeld St George's Hall, Liverpool; Euston Arch (afgebroken), British Museum, in Londen.