Een drukproces op basis van de antipathie van vet en water. De afbeelding wordt toegepast op een korrelig oppervlak (traditioneel steen maar nu meestal aluminium) met behulp van een vettige medium: vettige inkt (tusche), krijt, potloden, lak of synthetische materialen. Fotochemische of overdracht processen kunnen worden gebruikt. Een oplossing van Arabische gom en salpeterzuur wordt vervolgens toegepast over het oppervlak, productie van water-ontvankelijk niet-afdrukbare gebieden en vet-ontvankelijk afbeeldingsgebieden. Het afdrukken oppervlak nat wordt gehouden, zodat een roller belast met olie-gebaseerde inkt kan worden uitgerold over het oppervlak, en inkt alleen zal vasthouden aan het vet-ontvankelijk afbeeldingsgebied. Papier wordt dan geplaatst tegen het oppervlak en de plaat wordt uitgevoerd via een pers. Lithografie werd uitgevonden in de late achttiende eeuw, aanvankelijk met behulp van Beierse kalksteen als het afdrukken oppervlak. Zijn uitvinding maakte het mogelijk om een veel breder scala aan merken en gebieden van ondertoon dan mogelijk is met eerdere prentkunst technieken te drukken. Het afdrukken in kleur ook gemakkelijker gemaakt: gebieden van verschillende kleuren kunnen worden toegepast om te scheiden van stenen en overgedrukte op hetzelfde blad. Offsetdruk omvat de afbeelding op een tussenliggende oppervlak voor het laatste blad afdrukt. Het beeld wordt omgekeerd tweemaal, en verschijnt op de laatste vel de dezelfde manier ronde als op de steen of plaat.