Entartete Kunst is de Engelse vertaling van de Duitse uitdrukking Entartete Kunst. In 1933 de nationaal-socialistische (Nazi) partij onder de leider Adolph Hitler in Duitsland aan de macht kwam en begon om kunst onder haar controle. Alle moderne kunst werd bestempeld ontaarden. Expressionisme was met name uitgekozen. In 1937, Duitse musea werden gezuiverd van moderne kunst door de regering, een totaal van sommige 15,550 werken wordt verwijderd. Een selectie van deze werd vervolgens op Toon in München in een tentoonstelling met een adellijke titel Entartete Kunst gezet. Dit was zorgvuldig geënsceneerde te moedigen het publiek te bespotten van het werk. Tegelijkertijd werd een tentoonstelling gehouden van traditioneel geschilderde en gebeeldhouwde werk die de nazi-partij en Hitlers weergave van de deugden van Duitse leven geprezen: 'Kinder, Küche, Kirche' — ongeveer, familie, huis en kerk. Ironisch genoeg, deze officiële nazi-kunst was een spiegelbeeld van het socialistisch realisme van de gehate communisten. Sommige van de Entartete Kunst werd verkocht op een veiling in Zwitserland in 1939 en meer was verwijderd via particuliere dealers. Ongeveer 5.000 artikelen werden in het geheim verbrand in Berlijn later dat jaar. Het zieke kind door Edvard Munch nu werd in de Tate collectie, verkocht op de veiling van 1939.