Saussure benadrukt dat de relatie tussen de taalkundige betekenaar en willekeurige betekende is: de link tussen hen is niet noodzakelijk, intrinsieke of 'natuurlijke'. Was hij extralinguistic invloeden (buiten het linguïstische systeem) ontkennen. Filosofisch, de relatie is ontologisch willekeurige: aanvankelijk het maakt geen verschil welke etiketten wij aan dingen hechten, maar tekenen zijn natuurlijk niet sociaal of historisch willekeurige (na een teken heeft in historische bestaan komen we niet willekeurig veranderen betekenaars). Saussure gericht op linguïstische tekens, terwijl Peirce tekenen op willekeurig welk medium meer expliciet behandeld, en vastgesteld dat de relatie tussen betekenaars en hun signifieds in willekeur - van de radicale willekeur van symbolische tekens, via de vermeende gelijkenis van betekenaar betekende in iconische tekenen, voor de minimale willekeur van indexicale tekenen varieert. Veel was stellen dat alle tekenen tot op zekere hoogte arbitraire en conventionele (en dus onderworpen aan ideologische manipulatie zijn).