De Engelse regering opgericht deze rechtbanken in de Noord-Amerikaanse koloniën om kwesties van maritieme recht, met inbegrip van smokkel te behandelen. Als rechters veroordeeld vaartuigen voor smokkel, ze zou delen in de winsten uit de verkoop van dergelijke vervoermiddelen en hun lading. Rechters alle uitspraken zonder jury's gemaakt en dus duidelijk zouden kunnen profiteren van hun eigen beslissingen, waardoor veel kolonisten om deze rechtbanken als centra van despotische keizerlijke macht. De Stamp Act van 1765 verklaarde dat de kolonisten die niet betaald stempel rechten kon worden geprobeerd vice Admiraliteit rechtbanken, die werd een andere koloniale wrok over het vooruitzicht van wordt veroordeeld en verzonden naar de gevangenis zonder een jury proces, een schending van de fundamentele vrijheden Engels.