Een specifieke factoren model met één enkele specifieke factor in elke bedrijfstak en een mobiele factor, vernoemd naar twee van de vele die dit als het standaard model van de handel vóór het Heckscher-Ohlin Model gebruikt. Het breidt het eenvoudige Ricardian Model doordat het marginale product van arbeid te vallen met output. Het was nieuw leven ingeblazen door Jones (1971), Samuelson (1971), toen samengevoegd met H-O door Mayer (1974), Mussa (1974) en Neary (1978).