Beweging opgericht door Edouard Jeanneret (beter bekend als de moderne architect Le Corbusier) en Amédée Ozenfant. Zij uiteengezet aan de theorie van purisme in hun boek Après le Cubisme (na kubisme) in 1918 gepubliceerd. Ze kritiek geuit op de versnippering van het object in het kubisme en de manier waarop in welke kubisme was geworden, in hun ogen, decoratieve tegen die tijd. In plaats ze voorgesteld een soort schilderij waarin objecten zoals krachtige basisvormen ontdaan van detail vertegenwoordigd waren. A cruciaal element van purisme was haar greep van technologie en de machine en het geven van mechanische en industriële onderwerp een tijdloze, klassieke kwaliteit gericht. Verwijzingen naar oude Griekse architectuur kunnen worden gezien in de ribbels (zoals een Griekse kolom) op de flessen in de Ozenfant stilleven composities. De belangrijkste andere kunstenaar die zijn gekoppeld aan purisme was Fernand Léger. Purisme bereikte een climax in Le Corbusiers Pavillon de l'Esprit Nouveau (paviljoen van de nieuwe geest), gebouwd in 1925 voor de internationale tentoonstelling van decoratieve en industriële Kunsten in Parijs. Dit hing met werk door de drie opdrachtgevers en ook opgenomen de Cubists, Gris en Lipschitz. Na dit brak de belangrijke relatie tussen Ozenfant en Le Corbusier.