Jean Piaget wordt deze term gebruikt om te verwijzen naar de manier waarop jonge kinderen soms lijken te hebben moeilijkheid in het scheiden van de etiketten die we aan dingen van de dingen zelf geven, alsof dergelijke betekenaars een essentieel onderdeel van hun referenten. Zelfs met volwassenen, bepaalde betekenaars worden beschouwd door sommigen zo ver van 'willekeurige', bijna magische kracht - zoals in relatie tot 'afbeelding' vloeken en kwesties van vooroordelen - benadrukken het punt dat betekenaars verwerven zijn niet sociaal arbitrair.