1. De methode die wordt gebruikt door een regering voor de financiering van het begrotingstekort, dat wil zeggen, het verschil tussen de fiscale ontvangsten en de uitgaven te dekken. De belangrijkste keuzes zijn tot uitgifte van obligaties of om geld te drukken. 2. De veronderstelling dat een verandering in de overheidsuitgaven of belastingen zullen worden gefinancierd door een verandering in de regering begrotingstekort, eerder dan door een opvang extra wijziging in uitgaven of belastingen te houden van de begroting in evenwicht. Voorbeeld: een "tekort-gefinancierd toename regering aankopen. "