Χαλαρά περιγράφει μια ομάδα καλλιτεχνών που re-thought ριζικά το αντικείμενο τέχνης στα τέλη της δεκαετίας 1960 αρχές δεκαετίας του 1970. Προσπάθησαν να συνδεθεί με τις πολιτικές εξελίξεις της δεκαετίας και να αντιδρά περισσότερο στον κόσμο γύρω τους την τέχνη τους. Κτίριο στις δομές της Minimal τέχνης και εννοιολογικού τέχνης, τους αντέδρασε εναντίον της τέχνης παραδοσιακή εστίαση στο αντικείμενο εγκρίνοντας πειραματική αισθητική συστήματα σε διάφορα μέσα συμπεριλαμβανομένης της φωτογραφίας, χορός, επιδόσεις, ζωγραφική, εγκατάστασης, των βίντεο και των ταινιών. Παραδείγματα των συστημάτων art περιλαμβάνουν Richard Long που επιβάλλονται άκαμπτες δομές του πεζόδρομοι κατά μήκος του τοπίου.