Η εικονογραφία του μια Ζωγραφική είναι οι εικόνες σε αυτό. Ο όρος προέρχεται από την ελληνική λέξη ikon έννοια εικόνα. Ένα εικονίδιο ήταν αρχικά μια εικόνα του Χριστού σε έναν πίνακα που χρησιμοποιείται ως αντικείμενο αφοσίωση στην Ελληνική Ορθόδοξη Εκκλησία από τουλάχιστον τον 7ο αιώνα σε. Εξ ου και το εικονίδιο όρος έφτασε να επισυνάπτονται σε οποιοδήποτε αντικείμενο ή εικόνα που εκκρεμεί ή έχει ειδική σημασία, το οποίο επισυνάπτεται σε αυτό. Μια εικονογραφία είναι μια συγκεκριμένη περιοχή ή το σύστημα τύπων της εικόνας ενός καλλιτέχνη ή καλλιτέχνες χρησιμοποιείται για την παροχέτευση ιδίως σημασίες. Για παράδειγμα στη χριστιανικές θρησκευτικές Ζωγραφική υπάρχει μια εικονογραφία εικόνων, όπως το αρνί που αντιπροσωπεύει ο Χριστός ή περιστεριού που αντιπροσωπεύει το Άγιο Πνεύμα. Κατά την εικονογραφία της κλασικής μύθο ωστόσο, η παρουσία ένα περιστέρι θα υποδεικνύουν ότι κάθε γυναίκα επίσης παρούσα θα είναι η θεά Αφροδίτη ή Αφροδίτη, έτσι τις σημασίες των ιδίως εικόνες μπορεί να εξαρτώνται από το πλαίσιο. Τον 18ο αιώνα William Blake επινόησε ένα πολύπλοκο προσωπικών εικονογραφία να απεικονίσουν το όραμά του για τον άνθρωπο και ο Θεός, και πολύ υποτροφία έχει αφιερωθεί για την ερμηνεία αυτή. Του εικοστού αιώνα η εικονογραφία του Πικάσο εργασίας ως επί το πλείστον είναι αυτοβιογραφικό, ενώ Joseph Beuys ανέπτυξε μια εικονογραφία ουσίες όπως αισθητή, λίπος και μέλι, να εκφράσει τις ιδέες του για ζωή και την κοινωνία. Εικονογραφία (ή iconology) είναι επίσης ο ακαδημαϊκός η μελέτη των εικόνων στην τέχνη και τη σημασία τους.