Ο όρος χρησιμοποιείται για να περιγράψει την αρχιτεκτονική εφαρμογής, όπου η πραγματική εφαρμογή εκτελείται στο πρόγραμμα-πελάτη, αλλά αποκτά πρόσβαση σε δεδομένα ή άλλες εξωτερικές διαδικασίες σε ένα διακομιστή σε ένα δίκτυο.