1. Ο μέγιστος πληθυσμός ενός είδους που μια περιοχή ή ένα συγκεκριμένο οικοσύστημα μπορεί να στηρίξει επ 'αόριστον χωρίς να επιδεινωθεί ο χαρακτήρας και η ποιότητα του πόρου. 2. Το επίπεδο χρήσης, σε ένα δεδομένο επίπεδο διαχείρισης, στο οποίο ένας φυσικός ή ανθρωπογενής πόρος μπορεί να διατηρηθεί για μεγάλο χρονικό διάστημα. Για παράδειγμα, το μέγιστο επίπεδο ψυχαγωγικής χρήσης, από την άποψη του αριθμού των ανθρώπων και των τύπων δραστηριότητας, που μπορούν να φιλοξενηθούν πριν την πτώση της οικολογικής αξίας της περιοχής.