Μια θεωρία για τον προσδιορισμό της συναλλαγματικής ισοτιμίας που επικεντρώνεται στο ρόλο της ως η τιμή του περιουσιακού στοιχείου. Με υψηλή κινητικότητα κεφαλαίων, η ισορροπία απαιτεί ότι η αναμενόμενη απόδοση των συγκρίσιμων εγχώριων και ξένων περιουσιακών στοιχείων είναι η ίδια.