Ντεριντά ενέκρινε από Heidegger τη στρατηγική της γραφής "sous rature» που αφορούσε την εκτύπωση μιας λέξης με τεμνόμενες γραμμές μέσα από αυτό, αφήνοντας την αρχική λέξη ευανάγνωστες, έτσι: είναι. Αυτό προορίστηκε να υποδείξει ότι η λέξη ήταν βαθύτατα προβληματική ήταν ακόμα απαραίτητο να το χρησιμοποιήσει. Υπαινίσσεται το ζήτημα της γλωσσικής ντετερμινισμό.