Μερικές φορές αποκαλούμενος απρόθυμοι επαναστάτες, οι ηγέτες έλειπε μια ισχυρή εμπιστοσύνη στους πολίτες να αυξηθεί πάνω από το δικό τους συμφέρον και προβλέπουν φωτισμένη νομοθετική πολιτικές (δείτε. δημόσια αρετή). Την στιγμή της αμερικανικής επανάστασης, προέβαλαν το επιχείρημα υπέρ της μορφές διακυβέρνησης που θα μπορούσε εύκολα να ελέγξετε τη λαϊκή βούληση. Να διαβεβαιώσω την πολιτική σταθερότητα, πίστευαν ότι η λήψη πολιτικών αποφάσεων πρέπει να είναι στα χέρια των αποδεδειγμένη κοινωνικής και οικονομικής ελίτ της κοινωνίας. John Dickinson, John Adams (πάρα πολύ μια επαναστατική πρόθυμοι) και Ρόμπερτ Μόρις μπορεί να περιγραφεί ως επαναστάτες προσεκτικός. Ριζική revolutiorlaries βλ.